Bizarre Verhalen van Ron Puyn

Door Wendy Degens

Exorcisme, mysteries en beschermengelen. Ron Puyn is gefascineerd door bovennatuurlijke en griezelige verhalen. De schrijver uit Well wil iedereen bekend maken met de wereld van suspense. Twee jaar geleden richtte hij www.suspensestory.com op. Afgelopen maart breidde hij de site uit met ondermeer feiten, recensies en een televisiegids. Er kunnen zelfs rondreizen langs Italiaanse spookkastelen worden geboekt.

“Het is een koude nacht, ergens in de herfst van 1978. Zeven jongens, allen rond de veertien jaar, dalen af in de Maastrichtse kazematten. Een gangenstelsel dat onder de hele stad door loopt en waar een beklemmende sfeer hangt. Net dat trekt de jongens echter aan. Ze maken een kampvuur, geven blikjes bier door en vermaken zich door elkaar schrik aan te jagen. Tot hun angst opeens levensecht wordt. Plots horen ze een vreemd geritsel. Alsof er nóg iemand bij hen is. Ze kijken om zich heen en zien, tot hun ontzetting, een schimmige gestalte in een hoekje staan. Het is een vrouw. Maar wel een hele vreemde. Op de een of andere manier is ze niet helemaal dáár; ze lijkt bijna doorzichtig. De vrouw draagt een witte jurk. Ze heeft lang, golvend zwart haar en staart de knapen doordringend aan. Uit het niets is ze plotseling verschenen.”

Op de site www.suspensestory.com, onder het kopje waargebeurde verhalen, staat het hele verhaal beschreven. De witte dame voorspelt dat de jongens allemaal voor hun achtentwintigste zullen sterven. En, inderdaad, zes van hen gaan dood. Voor hun achtentwintigste. Bizar. Net zo bizar is het verhaal van de zevenjarige Frank uit Wijk bij Duurstede: “Mijn hartje deed het niet meer. Toen ging ik groeien in de buik en deed het hartje het weer.” Frank kan zich zijn vorig leven en hoe hij is gestorven nog vaag herinneren. Hij heette Armand. Hij beweert dat hij is doodgeschoten op een slagveld. Of lees het verhaal van Helen Kroon die denkt dat haar huis in het Noord-Hollandse Zwaanshoek op de hel staat.

Initiatiefnemer van de site, Ron Puyn (36), uit Well, hoort de mensen aan en schrijft hun ervaringen op. Niet om het geheim te ontrafelen, want vindt hij: “het mysterie moet een mysterie blijven”. Nee, hij wil mensen interviewen, op zoek gaan naar ervaringen en schrijven. Het liefst voor een heel breed publiek dat houdt van thrillers, griezelverhalen, fantasy, bovennatuurlijke zaken. Kortom, voor liefhebbers van suspense. “De verhalen zijn toegankelijk. Zeker niet extreem, daarvoor verwijs ik liever door naar de echte fansites,” aldus Ron. “Bovendien geef ik zelf geen waardeoordeel. Ik laat in het midden of ik er nu wel of niet in geloof wat mensen meemaken. Ik leg het verhaal neer, probeer het aantrekkelijk op te schrijven. En de lezer mag een eigen oordeel vellen.”

Ron was als kind al een dromer, iemand met veel fantasie en helemaal gek van schrijven. “Op vakantie hield ik altijd de dagboeken bij. En op school schreef ik het liefst fantasierijke verhalen.” Na het behalen van zijn atheneumdiploma werd hij toegelaten tot de school voor de Journalistiek. Maar na een jaar hield Ron het al voor gezien. “Ik voelde me er niet echt thuis en wilde mijn eigen weg gaan.” Hij vertrok naar Schotland, waar hij communicatie studeerde. Terug in Nederland startte hij een communicatiebureau en ging verder met schrijven. Over suspense uiteraard. Bladen als Aktueel, Panorama, Margriet en Nieuwe Revu waren geïnteresseerd en plaatsten zijn verhalen. “Na een tijd stopte ik ermee. Dat freelancen leverde niet heel veel op. Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik besloot mijn verhalen te bundelen in suspensestory, de internetsite die ik twee jaar geleden oprichtte.”

De waargebeurde en verzonnen verhalen vormen de ruggengraat van de site. Maar het zou een beetje karig zijn als het daarbij bleef. In maart dit jaar onderging de site een metamorfose. De vormgeving verbeterde en de inhoud werd uitgebreid. De echte speurneus vindt bijvoorbeeld regelmatig nieuwe feiten. Is Billy the Kid wel echt doodgeschoten bij een schietpartij? Of was dat iemand anders? Is Billy misschien toch nog heel oud geworden? En hoe zit het met Ruth Heisler uit het Limburgse Blerick, die op mysterieuze wijze is verdwenen? “Ik heb een oog voor interessante geheimzinnige verhalen in kranten of tijdschriften. Als ik denk dat er iets achter zit, ga ik de bron zoeken.”

Op de site vinden we verder een suspense-televisiegids, een overzicht van griezelige en science-fiction films die nu in de bioscoop draaien, een discussieforum en een virtuele winkel waar je genre-cd’s en -boeken kan bestellen en zelfs suspensereizen kunt boeken. Het plan van de reizen staat nog in de kinderschoenen, maar één reis kan alvast geboekt worden: een tour langs Italiaanse spookkastelen en -paleizen. Redelijk commercieel, zo’n winkel. Ron geeft toe: “Merchandising hoort erbij. Wat dat betreft ben ik vrij zakelijk ingesteld en sta ik met beide benen op de grond. Suspenseverhalen verspreiden is mijn doel, maar om dat te doen, moet ik er wel iets voor terugkrijgen. Ik heb bijvoorbeeld een goede deal gesloten met een CD-leverancier, waardoor ik genre-cd’s voor een leuk prijsje kan aanbieden. Koop je voor een bepaald bedrag aan cd’s, dan geef ik er een van mijn boeken gratis bij. In de hoop dat ze het lezen en erover praten.”

Behalve initiatiefnemer van de site is Ron ook auteur. Kinderen van de Duisternis, over het ziekteproces van drie bezeten jonge kinderen, is in 1993 uitgegeven door Strengholt’s Boeken. Duistere Sporen en De Engelensprong, allebei fictie, zijn in eigen beheer uitgegeven. Opvallend is dat op de omslag van de twee ‘eigen’ bundels, de naam Jack Lance prijkt. Hoe dat zo? “Ik heb die boeken zelf geschreven, maar niet onder mijn eigen naam. Jack Lance klinkt fris en bekt wel lekker.”

De Engelensprong is een bundel korte suspenseverhalen. “Ik heb zoveel rare ideeën waar ik iets mee wil doen. Dan rijd ik in mijn auto naar huis en vraag ik me opeens af hoe het zou zijn als ik mijn eigen auto al in de oprit zie staan. Een geweldig idee dat ik uitwerk tot een verhaal waarvan ik hoop dat de lezer denkt dat het ook nog echt gebeurd kan zijn.”
De Engelensprong is het resultaat, titelverhaal in de gelijknamige bundel. Aanleiding tot Samantha, uit Duistere Sporen, is een reünie van zijn tante. “Na dertig jaar zou mijn tante haar vriendinnen van toen nog eens ontmoeten. Toen bedacht ik het volgende: stel dat iedereen ouder is geworden, met uitzondering van één vriendin. Zij is geen dag ouder geworden. Vreemd toch?”
Hij kijkt weg en lacht: “Dat is nou spelen met fantasie.”