Community interview 2005

Ron4_21052005Het is al bijna weer een jaar geleden dat we Ron een interview afnamen, en ook hoog tijd voor een vervolg … zeker met alle ontwikkelingen die de komende tijd op het programma van Ron staan: de uitgaven bij de Company of Books, Vuurgeest en alle plannen die daarmee samenhangen.
Op 21 mei was het zover en borduurden we eigenlijk verder waar we bijna een jaar geleden waren gestopt…Co: Hoe gaat het met je na deze drukke periode van schrijven?
RP: Ik ben nu redelijk leeg. 6 maanden ontzettend hard bezig geweest met schrijven en daarbij ook nog andere werkzaamheden moeten doen. Als je een half jaar zeven dagen in de week bezig bent van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat dan ben je redelijk bekaf. Tussendoor ook hard aan het werk geweest voor de Company of Books uitgaven.
De afgelopen maanden hebben voor mij bestaan uit Vuurgeest en ander werk eromheen en verder niets. Toch ben ik op een prettige manier bekaf, als een marathonloper die eindelijk de streep gehaald heeft – al is het op zijn wenkbrauwen – maar wel tevreden is met het resultaat en trots op zijn prestatie.

Co: Vuurgeest ligt bijna in de winkels; ben je blij met het boek en waarom wel/niet?
RP: Daar ben ik heel blij mee, het boek is volwassener, gevarieerder, er zit meer in dan in mijn andere boeken. Ik ben blij deze naast Hellevanger te kunnen leggen, en dat je er die groei in ziet. Als je ze alle drie naast elkaar legt zie je een goed debuut (Hellevanger), een volwassen roman (Vuurgeest) en een verhalenbundel (Nachtogen), dus alles bij elkaar. Toch is het aan de lezer om daar zijn mening over te vormen, maar als auteur sta ik er in elk geval achter.

Co: Is het verhaal (je vertelde in het eerdere interview dat je meerdere verhalen in je hoofd hebt) eruit gekomen zoals je het in je hoofd had toen je begon met schrijven?
RP: Het gaat altijd ietsje anders dan in eerste instantie je insteek is, maar in grote lijnen wel. Dat is wel een groot verschil met Hellevanger. Ik heb wel tientallen versies geschreven, met verschillende personages en eigenlijk waren dat ook tientallen boeken, en uiteindelijk kwam het verhaal zoals we het nu kennen eruit rollen. Vuurgeest was vanaf het begin compact, ik wist waar het begon, ik wist ongeveer wat het middenstuk zou moeten zijn en hoe het zou moeten eindigen. In de detailleringen treden dan altijd wel wijzigingen op, maar het is meer uit één stuk ontstaan.

Co: Hoe kwam je op het idee voor Vuurgeest?
RP: Ik had één idee, maar het was eigenlijk een tweeling. En één van die tweeling heb ik nu uitgewerkt. Het andere kind, Gezanten, heb ik nog even gelaten voor wat het is, want dat is eigenlijk een totaal ander verhaal, dat hier helemaal niet op lijkt. De bron was één idee met twee afsplitsingen. Vuurgeest is nu geschreven, Gezanten komt later nog wel een keer.

Co: Ga je nu eerst verder met Gezanten?
RP: Als het aan mij ligt niet. Alles bij elkaar heb ik acht ideeën waarvan er zes concreet zijn en twee wat vager. Ik wil nu eerst aan een ander verhaal beginnen, wat ik al tien jaar in mijn hoofd heb zitten. Dat verhaal gaat lekker diep de kant van suspense/horror op. Ik wil ook al heel lang een fantasy trilogie schrijven. Geen klassieke fantasy, wel met suspense/horror elementen erin. En ik heb nog een hele waslijst met ideeën voor korte verhalen. Dus: eerst die andere roman, daarna de fantasy. Na vervolgens een bundel met korte verhalen ga ik dan misschien weer eens verder met Gezanten. Het is wel cruciaal hoe het nu gaat met de boeken die via Company of Books bij het Kruidvat komen en dan ga ik pas verder met nieuwe boeken. De tussenliggende tijd gebruik ik voor een break om even bij te komen.

Co: Vind je Vuurgeest beter dan je andere verhalen?
RP: Ik ben natuurlijk ooit begonnen als freelancer met waargebeurde verhalen. De droom destijds was om wat te gaan doen met fictie. De eerste aanzet hiervoor was De Engelensprong, met korte verhalen. De opvolger, Nachtogen, kon me nog veel meer plezieren. Daarna was de vervolgstap een heuse roman: dat werd Hellevanger. De eerste druk is in een kleine oplage gegaan. Maar goed ook, want het verhaal bleek nog niet af te zijn. De eerste druk bevatte veel fouten en het verhaal zelf was eigenlijk nog niet helemaal naar mijn zin, maar ik wist toen nog niet hoe ik het kon verbeteren. De tweede druk van Hellevanger zag er wel goed uit en dat vond ik een hele opluchting. En ja, ook over Vuurgeest ben ik dik tevreden.

ronprijsuitr3Co: Wat zijn de korte termijn plannen?
RP: Kruidvat wil in elk geval graag met Jack Lance verder als de edities die nu uitkomen voldoende resultaat opleveren. Ik kan me voorstellen dat, als alles naar wens verloopt bij Company of Books, zij dan interesse hebben om ook Vuurgeest uit te geven, bijvoorbeeld in 2006. Dat geeft mij dan de tijd om de nieuwe roman, die ook wat langer zal worden en niet voor 2007 uit zal komen, verder uit te werken. Als er behoefte blijkt te zijn aan nieuwe verhalen vòòr 2007, dan zou ik voor geïnteresseerden en liefhebbers wellicht in de tussentijd nog een bundeltje met korte verhalen kunnen uitgeven. Dat zou dan niet in de winkels komen te liggen en alleen op inschrijving en bij voldoende interesse verkrijgbaar zijn. Het zou ook gesigneerd kunnen worden enzo… maar dat hangt af van de behoefte die er is bij de liefhebbers. Verder zijn er momenteel besprekingen om ook Ongelooflijk… maar waar! via Company of Books en dus het Kruidvat te laten verschijnen. Als dat feestje doorgaat, splitsen ze het in twee boeken. In het eerste komen dan de interviews te staan en in het tweede de vreemde verschijnselen en bizarre feiten. Voor dat tweede boek moet er dan nog wel wat tekst bij, maar ik heb nog voldoende materiaal op mijn harde schijf staan. De kans is best aanwezig dat die twee boeken er komen, misschien eind dit jaar.

Co: Ga je meer bij Company of Books uitgeven?
RP: Als alles naar wens verloopt met de twee uitgaven die nu uitkomen (Hellevanger en Nachtogen) dan denk ik dat Vuurgeest het laatste boek is dat ik via mijn eigen uitgeverij uitgeef. Als ik lange termijn afspraken kan maken, dan ga ik graag verder met Company of Books, wat overigens een onderdeel is van de Foreign Media Group, die ook imprints als Pimento e.d. heeft.

Co: Je eerdere boeken Hellevanger en Nachtogen worden begin juni uitgegeven door Company of Books en komen daardoor bij het Kruidvat te liggen. Wat vind je daarvan als auteur – te koop liggen bij een drogisterij, want ik kan me voorstellen dat je als auteur droomt dat je boeken in de boekhandel liggen en niet bij een drogisterij…
RP: Tjah, is het Kruidvat minder dan de boekhandel? Ik vind de filosofie van het Kruidvat wel bij me passen. Ik heb altijd het idee gehad dat boeken niet duur zouden moeten zijn. Ik wil graag een stukje entertainment bieden, zonder poeha en zonder dat het veel geld kost, en dat past natuurlijk prima bij het Kruidvat. Het Kruidvat is helemaal oké!

Co: Dus een hardcover gaat er misschien niet komen?
RP: Hardcovers zijn duur. Om te maken, maar ook om te kopen. Daarom heb ik ook een paperback uitgegeven. Een hardcover is wel leuk, maar de productiekosten zijn vrij hoog en daarmee ook het risico. Daarom heb ik de beslissing genomen dat vooralsnog niet te doen. Van de andere kant: zoals ze dat in Engeland en Amerika doen vind ik wel goed: eerst een (duurdere) hardcover voor de liefhebbers, daarna een paperback pocketeditie voor de grote publiek. Dat is op zich ideaal.

Co: Is de hardcover misschien een idee voor de overbruggingsbundel met korte verhalen?
RP: Dat is zeker een idee, maar dat hangt af van het aantal liefhebbers hiervoor. Zo’n hardcover ziet wel mooi uit. Zelf heb ik ook hardcovers van Stephen King en voor hem heb je het gewoon over. Het is maar de vraag of mensen het ook voor Jack Lance over hebben… want van een schrijver die je eens wilt uitproberen ga je niet gelijk een dure hardcover kopen.

Co: King schreef van begin jaren 70 tot vorig jaar aan zijn Donkere Toren. Zelf heb je een trilogie die je graag op papier wilt gaan zetten. Gaat het ook zo lang duren voor alle delen er zijn?
RP: Àls die trilogie er komt ben ik vast van plan om ze in één keer door te schrijven, want eigelijk zouden ze dan een half jaar na elkaar moeten uitkomen. Maar… dat gaat uit van het scenario dat ik zaken kan blijven doen met Company of Books.

Co: Hoe lang ben je bezig geweest met Vuurgeest?
RP: Vanaf vorige zomer tot oktober 2004 heb ik het verhaal bedacht. Toen was ik er enkel in mijn hoofd mee bezig. Op 15 november 2004 heb ik de eerste letter op papier gezet en op 11 mei 2005 ging het boek naar de drukker.

Co: Dat is nog kort? Komt dat omdat het idee er al was?
RP: Het scheelt inderdaad. Verder had ik ervaring natuurlijk van mijn vorige boeken. Problemen tijdens het schrijven los ik nu veel gemakkelijker op. Dit keer kon ik veel sneller schrijven dan de vorige keer. Dan merk je dat je meer regie en controle over het verhaal hebt. Hellevanger duurde drie jaar en als ik het vergelijk met Vuurgeest, dan was Hellevanger als een stuk zeep dat telkens uit je handen spingt. Vuurgeest had ik vanaf het begin goed in de klauwen. Ik was de baas over het boek en niet, zoals bij Hellevanger, dat het boek de baas was over mij.

ronprijsuitrCo: Ik ben in de gelegenheid gesteld om het script te lezen en was zeer onder de indruk. Toch begreep ik dat je sommige stukken later nog weer herschreven hebt. Was dat naar aanleiding van kritiek van de eerste lezers?
RP: Ja zeker. Twee mensen, waaronder jij, hebben het voor me gelezen en zij kwamen behalve met foutjes, ook met tips terug. Vreemde ogen zien altijd nieuwe dingen en ik heb hier erg veel aan gehad. Bij King lees je in Over leven en schrijven dat zijn vrouw dit voor hem doet, en dat hij wel eens op zijn mieter krijgt als het niet goed is en hij het moet aanpassen. En dat doet hij dan ook. In april, toen ik het script naar de proeflezers stuurde, wist ik dat het boek nog niet helemaal klaar was. Maar er moest ook tijd zijn voor jullie om te lezen en voor mezelf om de verbeteringen door te voeren. Dus toen de scripts terugkwamen heb ik de zaken die ik zelf nog anders wilde en de aangedragen verbeteringen en tips aangebracht, voor het naar de drukker ging. Ik heb toen her en der nog wat gaten gestopt in het verhaal, het geplamuurd en mooi afgewerkt, zeg maar.

Co: Hoe ben je met Company of Books in contact gekomen en hoe verloopt zoiets?
RP: Ik probeerde Hellevanger in de boekwinkels te krijgen. En dat is heel moeilijk want de schapruimte is beperkt en je hebt te maken met veel concurrentie van andere schrijvers. De boekhandel heeft de voorkeur om te gaan voor de meer bekende namen. Toen had ik bedacht dat ik Company of Books maar eens een briefje moest sturen met de vraag of ze me konden helpen. Ik kreeg positieve reacties terug en mocht leesexemplaren opsturen. Daarna ging het heel snel. In één keer raakgeschoten dus.

Co: Heb je ook inspraak in bijvoorbeeld de omslag of de flaptekst?
RP: Nou, ik heb de covers van te voren te zien gekregen en het zetwerk ook. Ik heb ook afgesproken dat ik beschikbaar ben voor bijvoorbeeld signeersessies. Maar verder heb ik het aan hen overgelaten. Zij zijn een grote organisatie en ze weten wat ze doen.

Co: Er was sprake van dat Hellevanger ook in Amerika zou worden uitgegeven. Geldt dat ook al voor Vuurgeest? Hoe staat het met de buitenlandse plannen?
RP: Ik bewandel meerdere sporen. Allereerst is men nu bezig voor mij om Vuurgeest te vertalen in het Engels. Dat boek gaat Pyrophobia heten. Naar verwachting is dit in september klaar. Via Printing On Demand is het mogelijk om boeken in het buitenland uit te geven. Er wordt van te voren geen oplage gedrukt, je levert de digitale tekst aan bij een organisatie die wereldwijd een aantal printstraten heeft staan. Op het moment dat een boek wordt besteld, wordt dit speciaal voor de besteller gedrukt. Het maakt dus niet uit waar de besteller zich bevindt, want er wordt wereldwijd geleverd. Van Hellevanger, Dark Memory in het Engels, is ook een gedeelte vertaald. Behalve dat Pyrophobia straks verkrijgbaar is via het systeem van Printing on Demand, zal ik ook blijven zoeken naar agenten en uitgevers in het buitenland.

Co: Is er al sprake van verfilmingen van een van de boeken?
RP: Nee, op dit moment niet. Jack Lance zou eerst meer bekend moeten zijn, voor van zoiets sprake zou kunnen zijn denk ik.

Co: In het eerste nummer van Pure Fantasy stond het verhaal Bijziend, en in de extra editie stond de voorpublicatie van Vuurgeest en het eerder afgenomen fanclubinterview. Zijn er plannen voor meerdere publicaties in Pure Fantasy en hoe ben je met hen in contact gekomen?
RP: Nee, voorlopig geen nieuwe publicaties. Ik ken de uitgever persoonlijk. Alex de Jong is ook auteur en is heel ondernemend bezig. We zijn eigenlijk wel soulmates. Toen Alex het blad Pure Fantasy startte vroeg hij of ik nog wat had liggen. En dat had ik…

Co: Ook in de Aktueel stond een mystiek verhaal van je, onder je eigen naam Ron Puyn. Zijn er verdere plannen voor publicaties van dergelijke verhalen in Aktueel?
RP: Er komen nog twee verhalen binnenkort. Waarschijnlijk volgende week één, en een dezer weken komt er nog een verhaal over UFO’s. Er zullen er nog wel meer volgen. Deze verhalen komen ook allemaal terug in Ongelooflijk… maar waar! als dat via Company of Books in twee delen uitgegeven gaat worden.

Co: Zijn er nog nieuwtjes te melden?
RP: Nou, het zou natuurlijk helemaal te gek zijn als alles straks goed gaat lopen. Dan zouden er in 2005 maar liefst zes boeken van mij uitkomen… Vuurgeest, Pyrophobia en via Company of Books Hellevanger, Nachtogen en de twee delen van Ongelooflijk… maar waar! Dat zou ik wel helemaal te gek vinden.
Kan ik iets meer vertellen over de nieuwe roman? Het enige dat ik erover wil zeggen is dat gaat over een aantal vliegtuigpassagiers die een hele bijzondere reis maken. Het is horror/suspense en ik weet nog geen titel. Als ik het moet vergelijken met andere boeken, dan is het een soort kruising tussen De Beproeving en Desperation van Stephen King, maar het wordt niet zo lang als De Beproeving hoor!

Co: Is er iets dat je zou willen zeggen aan de mensen die op de site komen om meer informatie over jou en je boeken te weten te komen?
RP: Zeker! Het is mijn ambitie dat mensen plezier beleven aan de verhalen die ik schrijf. Mijn insteek is dan ook om gemakkelijk leesbare verhalen te schrijven, die mensen leuk vinden om te lezen. Meer literaire liefhebbers moeten dan ook niet bij mij zijn. Via Suspensestory ben ik gemakkelijk bereikbaar voor mensen met vragen of opmerkingen. Ik wil niet in een ivoren toren zitten en juist dichtbij lezers blijven staan. Ik hoop juist in contact te komen met fans en dat we allemaal een plezierige tijd beleven. Dus, val me gerust lastig, ik ben ‘aanraakbaar’. Mailen naar info@suspensestory.com mag altijd, of praat gezellig mee op het forum – ook via deze site!

Ik dank Ron hartelijk voor zijn uitgebreide antwoorden op de vragen, want hij moet alweer weg. Afspraak in Amsterdam. Maar we zijn in elk geval alweer heel veel wijzer geworden en weten wat we de komende tijd kunnen gaan verwachten…

 

Share